کپسول

کپسول قابل جذب دیدگاه خود را بنویسید

کپسول قابل جذب
قرص های الکترونیکی می توانند اطلاعات تشخیصی را پخش کنند یا داروها را در پاسخ به دستورات گوشی هوشمند آزاد کنند . محققان کپسول خوراکی را طراحی کرده اند که می تواند با استفاده از فن آوری بی سیم بلوتوث کنترل شود. کپسول آنها، که می تواند سفارشی برای ارائه مواد دارویی، شرایط محیطی حساس و یا ترکیبی از این توابع، می تواند در حداقل یک ماه در معده، انتقال اطلاعات و پاسخ به دستورالعمل های گوشی های هوشمند کاربر است.

محققان MIT یک سنسور قابل دسترسی را طراحی کرده اند که می توانند در عرض چند هفته در معده قرار گیرند و با یک دستگاه خارجی بی سیم ارتباط برقرار می کنند.محققان در MIT، Draper و Brigham و بیمارستان زنان کپسول خوراکی را طراحی کرده اند که می تواند با استفاده از فن آوری بی سیم بلوتوث کنترل شود. کپسول، که می تواند سفارشی برای عرضه مواد دارویی، شرایط محیط زیست و یا هر دو، حساس به حداقل یک ماه در معده، انتقال اطلاعات و پاسخ به دستورالعمل های گوشی های هوشمند کاربر است.

کپسول های تولید شده با استفاده از فن آوری چاپ سه بعدی می توانند برای ارائه دارو برای درمان انواع بیماری ها، به ویژه در مواردی که مواددارویی باید در طول مدت طولانی مصرف شود، مستقر شوند. آنها همچنین می توانند برای عفونت، واکنش های آلرژیک، یا سایر حوادث حساس باشند، و سپس یک واکسن را در واکنش آزاد کنند.

این دستگاه ها همچنین می توانند برای برقراری ارتباط با سایر دستگاه های پزشکی پوشیدنی و ایمپلنت مورد استفاده قرار گیرند که می تواند اطلاعات را به گوشی هوشمند بیمار یا پزشک متصل کند.

ارتباطات بی سیم :

برای چند سال گذشته، لانگر، تراورسو و همکارانش در حال کار بر روی انواع حسگرهای ورودی و کپسول های تحویل دارویی هستند که به اعتقاد آنها برای تحویل درازمدت مواد دارویی که در حال حاضر تزریق می شود مفید خواهد بود. آنها همچنین می توانند به بیماران برای حفظ رژیم های دقیق دوز مورد نیاز برای بیماران مبتلا به اچ آی وی یا مالاریا کمک کنند.

در آخرین تحقیقات خود، محققان برای ترکیب بسیاری از ویژگی های که قبلا توسعه یافته بودند. در سال 2016، محققان یک کپسول شکل با ستاره ای با شش سینه طراحی کرده اند که قبل از اینکه در یک کپسول صاف قرار گیرند، برابرند. پس از فرو بردن، کپسول حل می شود و بازوها گسترش می یابند، به این وسیله می توان دستگاه را در معده قرار داد. به طور مشابه، دستگاه جدید پس از فرو بردن به شکل می گیرد. این دستگاه را قادر می سازد تا حدود یک ماه باقی بماند و قبل از اینکه به قطعات کوچکتر برود و از طریق دستگاه گوارش عبور کند.

این دستگاه همچنین می تواند سنسورهایی را که محیط زیست را کنترل می کنند و اطلاعات را از طریق یک سیگنال بیسیم رله کنند، حمل کند. در کار قبلی، محققان سنسورهایی را طراحی کرده اند که می توانند علائم حیاتی مثل ضربان قلب و میزان تنفس را تشخیص دهند. در این مقاله، آنها نشان دادند که کپسول می تواند برای نظارت بر درجه حرارت و انتقال این اطلاعات به طور مستقیم به یک گوشی هوشمند در طول بازو استفاده شود.

محققان تصمیم گرفتند کپسول های چاپی را به سه بخش تقسیم کنند. این روش به آنها اجازه می دهد تا به راحتی تمام اجزای مختلفی که توسط کپسول ها حمل می شوند ترکیب شوند و کپسول را از لایه های متناوب پلیمری سفت و انعطاف پذیر ساخته و آن را به مقاومت در برابر محیط اسیدی معده کمک کند.

“چند رسانه ای چاپ سه بعدی یک تکنولوژی تولید بسیار متنوع است که می تواند معماری چند منظوره و دستگاه های کاربردی منحصر به فرد ایجاد کند که نمی تواند با تکنیک های تولید متعارف ساخته شود.” “ما به طور بالقوه می توانیم الکترونیک قابل انعطاف سفارشی ایجاد کنیم که در آن دوره اقامت معده را می توان براساس یک برنامه پزشکی خاص طراحی کرد که می تواند به تشخیص و درمان شخصی که به طور گسترده ای در دسترس است، باشد.

محققان تصور می کنند که این نوع سنسور می تواند برای تشخیص نشانه های اولیه بیماری استفاده شود و سپس با داروهای مناسب پاسخ دهد. برای مثال، می توان آن را برای نظارت بر برخی افراد در معرض خطر ابتلا به عفونت، مانند بیماران دریافت کننده شیمی درمانی یا داروهای سرکوب کننده ایمنی استفاده کرد. اگر عفونت شناسایی شود، کپسول می تواند شروع به انتشار آنتی بیوتیک کند. یا وقتی دستگاه تشخیص واکنش آلرژیک را تشخیص می دهد، دستگاه ممکن است آنتی هیستامین ها را آزاد کند.

نسخه فعلی دستگاه با یک باتری کوچک اکسید نقره ای طراحی شده است. با این حال، محققان در حال بررسی امکان جایگزینی باتری با منابع انرژی جایگزین، مانند آنتن خارجی یا اسید معده هستند.

محققان همچنین در حال توسعه انواع دیگری از سنسورها هستند که می توانند به کپسول متصل شوند. در این مقاله، سنسور دما در خوک ها را آزمایش کرده اند و تخمین می زنند که ظرف دو سال آینده، ممکن است بتوانند حسگرهای ورودی را در بیماران انسانی آزمایش کنند. آنها یک شرکت را راه اندازی کرده اند که در حال توسعه فن آوری برای استفاده انسان است.با مشاهده ویدئو زیر بیشتر با این تکنولوژی آشنا شوید:

مقالات به روز را با دیجیکو مطالعه کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *